Practice understanding these items accurately until you can do so instantaneously and effortlessly.
1 Fâma scrîptôrês alit.
2 Fâmâ scrîptor valet.
3 Fâma scrîptôrem scrîbere adiuvat.
4 Laudês scrîptôrês adiuvant.
5 Tê scrîbere laudês adiuvâbunt.
6 Illî Caesarem nôn dîligunt.
7 Hunc ego dîligô.
8 Tê dîligimus.
9 Eôs dîligimus.
10 Nôs dîligimus.
11 Illa dîligitis.
12 Illôs numquam vîdimus, sed hôs dîligimus.
13 Bonî bonôs dîligunt.
14 Illî sê dîligunt.
15 Illî sê ipsôs dîligunt.
16 Cônsul ipse mê dîliget.
17 Cônsul mê ipsum dîligêbat.
18 Ille cônsul nôn solum sê dîligit sed etiam sê amat!
19 Illa vitia servâre nôn debêmus.
20 Litterâs Graecâs Rômânî saepe dilêxêrunt.
21 Hâs fêminâs dîligêbat nostra rêgîna.
22 Dîlige eum.
23 Dîlige scrîptôrem illôrum librôrum.
24 Dîligite sapientiam antîquam.
25 Hî virî patriam dîligunt.
26 Dîligô tuam fîliam.
27 Dîligitne mê?
28 Suum magistrum dîligêbat.
29 Suâs dîvitiâs amittêbant.
30 Nôn possum hâs culpâs dîligere.
31 Tû mê dîligês et valêbis.
32 Mê amâre numquam poteris.
33 Tê tamen ego semper amâbô.
34 Hoc idem illî hominês sentiunt.
35 Suôs dîligunt. Sua dîligent.
36 Dîvitiae tibi venient.
37 Sed nullum bonum ex cupiditâte venit.
38 Dîvitiâs vêrae virtûtis habêbunt.
39 Hic dîvitiâs suâs amîsit.
40 Quisque suâs dîvitiâs aliîs dedit.
41 Quisque vir bonus eâs aliîs dedit.
42 Cicerô ipse dîvitiâs habêbat.
43 Ante illud bellum, istî multâs dîvitiâs habêbant.
44 Laus et dîvitiae tibi multam fâmam dabunt.
45 Fortunâtus est quod nullâs dîvitiâs habet.
46 Estne illa fortunâta quod multa bona habet?
47 Signum eî dabat soror eius.
48 Timôrem Deî docêbô vôs.
49 Nam nêmô sine eô vîvere potest.
50 Tê servâre nunc potest.
51 Deus ipse ad tê veniet.
52 Quisque doctus haec intellegit.
53 Iste malus eum necâre audêbit.
54 In illâ hôrâ tû tê servâre nôn potes.
55 Mâter diû fortûnâta erat.
56 Fîliae fîliîque cum eâ fêminâ remanêbant.
57 In illô annô nôbis signum dedêrunt.
58 Tû ipse hoc audivistî.
59 Ego ipse haec facta vîdî.
60 Ille autem ipse nôn vîdit haec.
61 Terra ipsa nunc valet.
62 Vênistî, vîdistî, vîcistî.
63 Tê bonum hominem Cicerô ipse habet.
64 Illum hominem habeô magnum.
65 Caesarem stultum Cicerô nôn habêbat.
66 Prô Cicerône veniet sine morâ ille vir.
67 Propter perîcula magna creâvêrunt Cicerônem cônsulem.
68 Eius côpiae ôlim erant in illâ terrâ.
69 Vîdî dîvitiâs eius ipse.
70 Vîdî dîvitiâs eius ipsâs.
71 Per multâs viâs fûgêrunt.
72 Proptem timôrem diû fugiêbâmus.
73 Tû tuôs librôs semper nimis laudâs.
74 Numquam ipse meôs librôs laudabô.
75 In corpore sanô
76 Multa morbôrum remedia invenîre poterimus.
77 In corpore sanô multa remedia morbôrum inveniêmus.
78 Per illa loca aspera
79 Nautae fugiêbant.
80 Illî nautae ad suam patriam fugient.
81 Per illa loca aspera fugiunt illî malî nautae.
82 Propter pecûniae cupiditâtem illî fugiunt.
83 Nêmô eôs nunc servâbit.
84 Neque ego neque illa tê servâre potest.
85 Vîvent fortûnâtae doctae cum amîcîs cârîs.
86 Signum tibi dabô.
87 Da mihi signum.
88 Eadem signa mihi dedêrunt ubi venêrunt.
89 Acerba senectûs hominem necâre potest.
90 Dî hominês rêgês faciunt.
91 Dî prîncipia vitae creâvêrunt.
92 Hic locus tibi est, et haec loca eîs.
93 Est in lîberâ cîvitâte nullus locus rêgibus.
94 Bonus locus et magnus autem erit bonîs hominibus.
95 Corpora intellegunt hî medicî.
96 Hî medicî corpora hominum bene intellegunt.
97 Mâter paterque haec mea facta laudâvêrunt.
98 Per sê sine pecûniâ vîvêbant.
99 Quisque senex hoc bene intellegit.
100 Illî fortûnâtae mê iungam.
101 Ôlim Rômânî magnî fuêrunt.
102 Diû dîvitiâs multâs habêbant.
103 Ante bellôs magnôs fortûnâtî erant.
104 Nûper suam sapientiam amîsêrunt.
105 Propter vitia sua patriam amîsêrunt.
106 Nostrum perîculum etiam magnum est hodiê.
107 Sapientiâ vitia nostra vincêmus.
108 Nôn dêbêmus illa vitia alere.
109 Nostrôs puerôs alere dêbêmus.
110 Amîcî nostrî
111 Amîcî eius
112 Hâc viâ venêrunt amîcî Cicerônis.
113 Facta eius
114 Facta eius illum superâbunt.
115 Possuntne facta Caesaris verba Cicerônis superâre?
116 Cicerô Caesarem sêcum numquam iunget.
117 Post illam hôram
118 Hî poenâs dant.
119 Post illam hôram adulescêntês poenâs dabunt.
120 Multîs verbîs bonîs Cicerô suôs amîcôs laudâvit.
121 Magister eôs docet.
122 Nôs magister haec docet.
123 Is eôs id docet.
124 Cicerô nôs vêritâtem dê cîvitâte nostrâ docet.
125 Cicerô illôs vêritâtem dê cîvitâte eôrum docuit.
126 prîncipia bonae vîtae
127 Philosophia nôs prîncipia bonae vîtae docêbit.
128 Philosophia hominês haec vitia nôn docet.
129 Aluêrunt vitia.
130 Nostra tempora mala vitia aluêrunt.
131 Nûper Caesar Asiam superâvit.
132 Hominês Asiae lîbertâtem suam amîsêrunt.
133 Cicerô filiam suam nûper amîsit.
134 In illô bellô cecidit ille vir bonus.
135 Patientiâ et amôre illa bona rêgîna diû valêbat.
136 Labôre et virtûte Rômânîs antîquîs cîvitâtem servâvêrunt.
137 Nullam culpam in hîs habet illa bona fêmina.
138 Eius glôria remanet magna.
139 Amor totîus nâtûrae
140 Cicerônî erat magnus amor totîus nâtûrae.
141 Amôrem magnum semper habêbat.
142 Caesarî erant multa vitia et multa virtûs.
143 Multâs ratiônês bellî habent illî populî.
144 Nostrae culpae
145 Parvô tempore culpârum nostrârum poenâs dabimus.
146 Discipulî vêrae philosophiae amôrem magnum hârum virtûtum habent.
147 Bona vîtae
148 Sine vîtae bonîs nôs fortûnâtî nôn esse poterimus.
149 Philosophiâ autem beâti esse poterimus.
150 Ubi ôtium vêrum invenîre poterimus?
151 Culpîs nostrîs nôn valêmus.
152 Cicerô ipse doctus homô erat.
153 Graecâs litterâs scrîbere potuit, quod eâs didicit puer.
154 Hominês Graecî eum eâs litterâs docuerant.
155 Multâs dîvitiâs capiunt.
156 Côpiae Caesaris
157 Caesar ipse dîvitiâs cêpit.
158 Caesaris côpiae ipsae multâs dîvitiâs in bellîs cêpêrunt.
159 Gerere bellum
160 Virtûte gerere hoc bellum
161 Prô patriâ hae côpiae cum virtûte bellum gerere dêbent.
162 Quid aliud habês?
163 Haec signa vôbîs dêmônstrâbô.
164 Haec sunt signa illîus morbî.
165 Philosophia hominem sine culpîs dîligit.
166 Stultus autem dîvitiâs nimis dîligit.
167 Per hâs viâs côpiae nostrae fugiunt.
168 In amîcitiâ et sine cupiditâte venêrunt nostrî amîcî.
169 Stabit cîvitâs sî populus valêbit.
170 Populus valêbit sî suâs virtûtês alet.
171 Nunc nullum tempus habet cônsul ipse.
172 Dêbet illâs côpiâs fugere.
173 Quisque sê servâre dêbet.
174 Tê servâre
175 Dêbês tê servâre.
176 Tû ipse tê servâre dêbês.
177 Ego autem remanêbô quoniam senex sum.
178 Tôtâs tuâs dîvitiâs capient istî avârî.
179 Etiam tuam vîtam ipsam amittês sî manês.
180 Caput tuum amittês sî tê invenient.
181 Diû nôn vîvês, si in hâc hôrâ cadês.
182 Senectûtem nôn vidêbis quod vitam ipsam amittês.
183 Acerba bella nôbîs nunc cecidêrunt.
184 Deus sôlus nôs nunc servâre potest.
185 Amîsimus prîncipia lîbertâtis.
186 Nôs adiuvâbunt hae medicae.
187 Illâs bene dîligimus.
188 Illâs bene dîligimus, nam multa didicêrunt.
189 Multa eâs docuêrunt illî medicî antîquî.
190 Nostrâs virtûtês iungere dêbêmus in hîs perîculîs.
191 Cum tuâ patientiâ meam ratiônem iungam.
192 Cum tuîs animîs suam patientiam iunget.
193 Ibi sênsimus amîcôrum nostrôrum signa.
194 Hic medicus mâtrem meam servâvit.
195 Nam multam sapientiam dê hôc morbô habuit.
196 Ibi diû stabam.
197 Ante illam hôram nihil habuî.
198 Post illum annum multam sapientiam habuit.
199 Quisque sua vitia habet.
200 Nêmô igitur sine culpâ vîvit.
201 Nullus tôtam vêritâtem in hâc vîtâ habet.
202 Dî sôlî vêritâtem vidêre possunt.
203 Dêmônstrâbô vôbîs viâs vêrae voluptâtis.
204 Vîvite cum ratiône perpetuâ.
205 Vôs gerite cum virtûtibus antîquîs.
206 Fîliam suam saepe laudâbant.
207 Propter magnum amôrem fîliam suam saepe laudâbant.
208 Tû vêram sapientiam nunc habês.
209 Ego autem haec nôn intellegô.
210 Prô Deî amôre
211 Haec prô deî amôre fêcêrunt.
212 Dûxit côpiâs in agricôlârum agrôs.
213 Dûxit Caesar suâs côpiâs in agrôs eôrum sed nôn in suôs.
214 Habet illa fêmina nullum timôrem nâtûrae.
215 Quisque saepe sua nimis dîligit.
216 Nêmô sê satis amat.
217 Sê creâbit rêgem, sî eî dâbis côpiâs.
218 Ôlim erat pater senex.
219 Suam uxôrem bene amâbat.
220 Vêra amîcitia erat eôrum amôr.
221 Beâtî vîvêbant in lîbertâte sine cûrîs.
222 Nêmô eôrum beâtam vîtam capere potuit.
223 Multôs bônôs annôs in illâ terrâ agêbant.
224 Etiam eôrum senectûs multâs voluptâtês habêbat.
225 Ille cârus huic erat, et haec illî.
226 Nullâs acerbâs hôrâs habêbant.
227 Nullae însidiae eôs cêpêrunt.
228 Iunge studium cum patientiâ.
229 Tum multa tibi cadent bona.
230 Invênistî viam vêram ad tôtam sapientiam.
231 Mitte litterâs ad nôs.
232 Ubi dê tê audiêmus?
233 Sub pulchrîs caelîs diû ibi vîvêbâmus.
234 Facta sua et verba magna erant.
235 Eius môrês nôn erant bonî.
236 Suî môrês autem nôn erant sibi ipsî magnî.
237 Populô ipsî Cicerô magnus vir erat.
238 Date eî laudês perpetuâs.
239 Prô Deô et patriâ
240 Cicerô verba iungere magnâ cum sapientiâ potuit.
241 Virtûs hominem Deô iungit.
242 Per nautâs haec invênimus.
243 Per populum poenâs dedêrunt.
244 Per côpiâs Caesaris populus Rômânus multâs terrâs vîcit.
245 Per suum frâtrem illôs terrêbat tyrannus.
246 Per sorôris agrôs veniunt eius côpiae.
247 Quid per sê êgit?
248 Virtûs autem per sê nihil agit, sed cum homine.
249 Haec dîxit.
250 Nôbîs per eôs haec dîxit.
251 Per hôs annôs multôs multa mala tolerâbâmus.
252 Ibi per paucâs hôrâs remansit.
253 Per illâs morâs illa fêmina eôs superâvit.
254 Ante illôs annôs habuêrunt nihil.
255 Ante illam hôram noster timor magnus erat.
256 Virtûs glôriaque erant semper ante oculôs eius.
257 Ante tê nullum timôrem in mê sentiô.
258 Ante cônsul haec dîxit.
259 Ante signum illîs dedêrunt.
260 Illae magnae fêminae ante nôs fuêrunt.
261 Dê eîs ante dîxit.
262 Quid habeô ante oculôs meôs hodiê?
263 Ante illud bellum nostra pâx nôn valêbat.
264 Haec virgô bene docta est.
265 Noster doctus cônsul multa cônsilia nôbîs dedit.
266 Multa intellegis.
267 Doctî multa intellegêbant, sed pauca dîcêbant.
268 Doctî hominês philosophiam nôn semper amant.
269 Nostrî doctî dê patriae malîs cogitâbunt.
270 Magna erit huius fêminae doctae glôria.
271 Hî librî doctîs hominibus sunt.
272 Tibi dê illô doctô nunc dîcam.
273 Quid sentîs dê doctîs?
274 Doctôs adulêscêntês haec patria habet.
275 In hîs temporibus, doctî vîrî nihil facere possunt.
276 Audivistîne illum doctum hominem?
277 Estne satis sapientiae istî doctô hominî?
278 Nêmô doctus haec dicit.
279 Signum sapientiae in vîtâ est patientia.
280 Vêra signa doctî hominis sunt patientia et magna animî virtûs.
281 Côpiae Caesaris signa nôn audîvêrunt.
282 Signum enim magnum amôris dedisti.
283 Da mihi signum tuî amôris.
284 Nôn intellegunt haec signa hî puerî.
285 Eius virî signa bellî per rêgis agrôs portâbant.
286 Hôc signô vincês.
287 Nostra signa cêpêrunt.
288 Multa signa habêmus.
289 Magnus numerus signôrum nôbîs est.
290 Habêmus in nostrâ terrâ magnum signôrum numerum.
291 Nullum signum invenîre potuimus.
292 Signum côpiîs dedit Caesar.
293 Laudês multâs Deô semper dabant.
294 Prô eôdem homine
295 Tolerâvî multa mala prô eôdem homine.
296 Stabit semper haec cîvitâs?
297 Nostra facta eam stâre adiuvâbunt.
298 Sed aduvâbuntne etiam nostrî môrês?
299 Scrîbet ille magna facta rêgis.
300 In eius librô scrîbet illa facta.
301 Ea in eô scrîbet.
302 Côgitâte haec facta!
303 Dêbentne hî virî poenâs dare?
304 Eôrum facta vôbîs dêmônstrâbô.
Latin Teaching Materials at Saint Louis University: © Claude Pavur 1997 - 2009. This material is being made freely available for non-commercial educational use.
