(Cf. Wheelock 1-18)
Practice understanding these items accurately until you can do so instantaneously and effortlessly.
1. Trâns flûmen.
2. Trâns flûmen côpiâs dûcit / dûcet.
3. Dûxêrunt Rômânî trâns flûmen suâs côpiâs.
4. Illae côpiae trâns flûmen dûcuntur.
5. Agricola animâlia agit.
6. Trâns flûmen animâlia agit.
7. Illa animâlia trâns flûmen ab eô aguntur.
8. Ad alterum flûmen veniêbâmus.
9. In Italia sunt multa flûmina.
10. In Italia sunt multa flûmina quôrum aquâe multôs agrôs alunt.
11. Eôrum aquae ad mare fluunt.
12. Hae aquae viâs trâns patriam faciunt.
13. Haec flûmina â multîs poetîs laudâbantur.
14. Multa carmina dê hîs flûminibus scrîbêbantur.
15. Eius côpiae trâns flûmina movêbuntur.
16. Ubi incipit illud flûmen?
17. Hae partês nostrae patriae hôc ingentî flûmine iunguntur.
18. Hoc flûmen illôs locôs iungit.
19. Flûmen quod illâs partês patriae iungit vidêrî nunc potest.
20. Hoc ingêns flûmen potêns est.
21. Vîs huius ingentis flûminis illam nâvem parvam dêlêre potest.
22. Illa nâvis parva vî huius flûminis cito dêlêri potest / poterat / poterit.
23. Aquae hôrum flûminum celerês sunt.
24. Nêmô aquâs difficilês hôrum flûminum regere potest.
25. Hâs aquâs quae fortês sunt nêmô regere potest.
26. Etiam hominês fortês hôrum flûminum aquâs regere nôn possunt.
27. Illud flûmen longum inter illâs urbês fluunt.
28. Flûminis aquae nâvibus miscentur.
29. Nâvês aquâs flûminis movent.
30. Hic scrîptor dê flûminibus scrîpsit.
31. In illîs tribus librîs scrîptor Rômânus dê flûminibus scrîpsit.
32. Illa flûmina clâra sunt.
33. Illa flûmina clâra sunt quod aquae eôrum dê terrîs altîs fluunt.
34. Per eôrum aquâs vidêre possumus quod eae clârae sunt.
35. Flûmina quae clarae sunt magnam fâmam habent.
36. Illa flûmina clâra sunt quod omnês eôrum nômina in lûdô discunt.
37. In lûdîs omnibus nômina eôrum discuntur.
38. Eôrum nômina ab omnibus discuntur et eôrum fama per nostram patriam magna est; clâra sunt.
39. Illud flûmen hostês herî cêpêrunt.
40. Ab hostibus quî herî vênêrunt herî capiêbâtur.
41. Multa genera rosârum hîc inveniuntur.
42. Illud genus carminis grave est.
43. Hodiê caelum clarum est quod nûllae nûbês videntur.
44. Omnês hominês mortâlês sunt; Cicerô homo est; Cicerô igitur mortâlis est.
45. Nostra patria nôn â cônsulibus regitur.
46. Illud genus animâlis nôn â multîs in hâc urbe amâtur.
47. Capientur hae côpiae Caesaris.
48. Ab hostibus quî Rômam dêlêre dêsiderant hae côpiae Caesaris capientur.
49. Probitâs nôs adiuvâbit.
50. Nôs probitâte adiuvâbimur.
51. Nôn â morte terrêrî dêbêbimus sî bene vîxerimus.
52. Laus ad probitâtem nôn semper iungitur.
53. Scientia animâlium agricolâs adiuvâre dêbet.
54. Scientia bona animâlium ab agricolâs semper dêsîderâbitur.
55. Scientia môrum hûmânôrum in illô libellô bene dêmônstrâtur.
56. Quisque amârî dêsîderat.
57. Hoc ab omnibus dêsîderâtur.
58. Caesar â populô amârî dêsîderat.
59. Dêsiderâtne quisque etiam probitâtem habêre?
60. Aliî vêritâtem dêsîderant, aliî probitâtem, aliî regnum, aliî fâmam, aliî pecûniam.
61. Officium rêginae est populum bene regere.
62. Sî cîvitâs nôn bene regêtur, populus nôn valêbit.
63. Sî pecûnia nôn bene regitur, cîvitâs exitium suum timêre dêbet.
64. Sî pecûnia nimis amâbitur, nôn bene regêtur.
65. Nûllus populus cônservârî potest sî mêns sua â pecûniâ nimis regitur.
66. Hic liber in tôtâ patriâ legêtur.
67. Ab omnibus quî legere amant, hic liber in tôtâ patriâ legêtur.
68. Tôtum amittî potest sî nôn sapientiâ regeris.
69. Is quî virtûtem amat â tôtô populô semper laudâbitur.
70. Eum quî virtûtem amat tôtus populus amat.
71. Eîs quî virtûtem amant gratiâs multâs semper dabimus.
72. Fâma ab hîs habêbitur.
73. Deinde fâma ab omnibus quî virtûtem probitâtemque amant habêbitur.
74. Multa genera hominum hîc miscentur.
75. Cûr nôn cîvitâtem fortem habêre dêbêmus?
76. Cûr nôn multam probitâtem dêmônstrâre dêbêmus?
77. Cûr nôn multum tempus nostrîs studiîs dare dêbêmus?
78. Sî tempus hîs studiîs dabitur, scientia nostra ingens erit.
79. Sî multa probitâs â nôbîs dêmônstrâtur, multam fâmam per multa tempora habêbimus.
80. Â nostrîs hostibus haec fâma dêlêrî nôn poterit.
81. Omnês mortâlês autem omnia amittent.
82. Populô haec cônsilia â cônsule dabantur.
83. In lûdîs haec cônsilia puerîs dabuntur.
84. Scientia artium nostrôs animôs et môrês mûtâre potest.
85. Hic senex vidêtur.
86. Hic homo quem vocâs senex vidêtur.
87. Îra cîvitâtis movêbitur sî illam pecûniam tibi tenêbis.
88. Môres agricolârum et môrês nautârum nôn saepe miscentur.
89. Iûra cîvium semper cônservârî dêbent.
90. Prô mâtribus patribusque, prô puerîs nostrîs hoc bellum incêpimus.
91. Prô eîs geritur.
92. Nôn cônservâbunturne nostrî môrês sine bellô?
93. Prîncipium sapientiae saepe in clementiâ invenîtur.
94. Ratiô bona â bonîs hominibus semper diligitur.
95. Aetâs eius in studiîs bonîs agitur.
96. Ab eîs quî sapientiam habent bellum saepe vitâtur.
97. Eî â quibus voluptâs sôla dêsîderâtur saepe ad exitium suum currunt.
98. Mors animî sine morâ ab eîs invenîtur quî môrês malôs alunt.
99. Virtûs vîtam bonam per multôs annôs tibi commitet sî via vêra nôn amittêtur.
100. Quid â portâ vidêrî potest?
101. Quid â puellâ monêtur?
102. Quid in urbe dê bellô audiêbâtur?
103. Bonae sententiae â poêtîs saepe dîcuntur.
104. Beâtus est is quî sapientiam discit.
105. Bonus est ille lûdus in quô nôn sôlum verba sed sapientia ipsa discitur.
106. Quî labôrês studiôrum fugiunt vêrî stultî sunt.
107. Bona hôra studiôrum est adulescêntia, nam mêns tum âcris est, et corpus valet.
108. Bene docêre potest illa magistra.
109. Sine magistrîs bonîs quî bene docêre possunt, môrês populî nôn valêbunt.
110. Vêritâtem fugere est vîtam fugere; neutra vîtârî potest.
111. Quid bonî sine amîcitiâ habêre possumus?
112. Illa dîcitur medica bona.
113. Eî quî vim oculôrum nôn habent caecî appellantur.
114. Quandô adulescêntia fûgit, vîta mûtâtur et senectûs manet, et signa mortâlitâtis.
115. Carminibus illîus scrîptôris movêris?
116. Cûr remedia amôris nûlla ab illîs poêtîs in carminibus eôrum dantur?
117. "Legor, et legar," dixit ille clârus vir philosophiae.
118. Ille vir laudâtur ab hominibus quibus vîta nôn beâta vidêtur.
119. Vîta vocâtur bêata ab eîs quî animôs bonôs habent et quî lâbôribus vîtae sê dedêrunt.
120. In prîmo annô aetâtis suae, mâtrem amîsit.
121. Deinde in duodecimô annô aetâtis suae, illa puella tria carmina scrîpsit.
122. Quandô tua carmina recitantur, dê glôriîs caelî côgitô; mortâlia mê nôn terrent.
123. Cûr eîs puerîs leguntur illa carmina quae dê bellô dîcunt?
124. Quid bonî ab illîs carminibus discitur?
125. Patria nostra bonîs carminibus cônservârî potest, et malîs dêlêrî.
Latin Teaching Materials at Saint Louis University: © Claude Pavur 1997 - 2009. This material is being made freely available for non-commercial educational use.
