Now the full Latin text is available at this link.
>
De Danorum Rebus Gestis Secul. III & IV
Poëma Danicum Dialecto Anglosaxonica
Ex Bibliotheca Cottoniana Musaei Britannici
edidit versione lat. et indicibus auxit
Grim. Johnson Thorkelin. Dr. J.V.
Eques Ord. Danebrogici auratus. S.R.M. a Consiliis Status. Arcanis Regni Scriniis
Praefectus Regiis Legati Arna-Magnaeani Curatoribus a Literis. Regiar. Societ.
Scient. Havniens. et Islandicae. Antiquarior: Londinens. et Edinburg.
necnon Academiae Reg. Hibernicae sodalis etc.
Havniae Typis Th. E. Rangel.
MDCCCXV.
Quomodo Danorum
In principio
Populus Regum
Gloriam auxerit,
Quomodo principes
Virtute promoverit.
Saepe Scyldus Scefides.
Hostes turmis,
Multis nationibus
Dignas sedes auferens
Terruit. Dux
Postquam fiebat,
Miseris obviis
Solatium mansit.
Crevit sub nubibus,
Honore viguit,
Donec illi quilibet
Accolarum
Ad cetorum vias
Suum cogeretur
Tributum solvere.
Ille fuit bonus Rex.
Illi haeres erat
Postea natus Filius, in mundum
Quem Deus misit
Populo in solatium
Hominum commoda noscens.
Eum mature fecerunt
Regem.....
Longo tempore
Illi fuit vita prospera
Gloria macta
Mundum antequam relinqueret.
Beowulfus erat celeber.
Sanguine late scaturiente
Scyldi propago
Rigavit regiones.
Ita debes cimeliorum
O Rex efficere
Praestantibus donis
Patribus (oblatis) tuis,
Ut juvenes
Post assuefiant
Sequi duces,
Ubi bella venerint.
Populus persequitor
Laude res gestas
Aeterna
Virtute mactas.
Ubi discedendum erat,
Veniente tempore
Multi sponte ibant
Super liberum aequor.
Satellites convenere
Ad maris litus:
Dulces comites
Sic ipse rogaverat.
Dum verbis rexit
Amicos Scyldingorum
Dilectus Patriae Pater
Diu floruit.
Ibi ad portum stetit
Virorum cohors
Expedita et itineris avida
Principis socia,
Duxerunt tunc
Dilectum dominu,
Annulorum divisorem
In gremium navis
Prope ad malum.
Ibi fuit thesaurus multus
A remotis locis
Cimeliorum illatus.
Non audivi quibus
Navis instructa (fuerit)
Bellonae armis
Et pretiosis vestibus
Securibus et loricis.
In sinu navis jacuere
Cimelia multa,
Quae una
In flumineo curru
Longe aveherentur.
Neutiquam alias (naves)
Minoribus muneribus onerari
Gens pretiosis
Tunc fecit,
Quas ab initio
Exinde ablegavit.
In una undis
Rate innatante
Deinceps erexerunt
Aplustre expansum.
Altum super capite
Fecerunt id salo ferri.
Intrantibus oceanum
Moestus erat animus.
Afflicto pectore
Viri non potuerunt
Dicere pro vero
Felici conjectura,
Heroes sub coelo
Quinam haec brabea reportarent.
Tunc erat in urbibus
Beowulfus Scyldingorum
Amor, populi Rex:
Longo tempore
Subditorum pius
Pater. Alio discessit
Senex ex mundo,
Dum illi post nasceretur
Sublimis Healfdanus.
Regnavit, dum vixit,
Annosus; At bellum abstulit
Delicias Scyldingorum.
Illi quatuor liberi
Ultro numerati.
In mundo coegerunt
Exercitus potentes
Heorogarus et Hrodgarus
Et Halgus bonus.
Audivi, quod Elena,
Regina celsi Scylfingorum
Principis (fueris) consors.
Tunc fuit Hrodgaro
Exercitus mature datus.
Ducis insignia
Illi ejus amici
Consanguinei libenter optarunt
Ut juveni
Crevit familia
Magna, illi in mentem venit,
Ut aulam aedificari
Jubere vellet.
Urgebant festinanter valde
Homines opus,
Quod mortalium nati
Ad summ eduxerunt,
Et ibi intus
Omne diviserunt
Juvenibus senibusque,
Quos deus illi tradidit.
Extra (fuit) populi turma
Et procul vulgus.
Hoc late percepi
Opus celebrari
In multis regionibus
Per hunc mundum.
Metropolim ornare
Illi primum obtigit.
Confestim inter homines
Ista fiebat omnino perfecta
Aula aedium maxima.
Finxit illi Herthae nomen
Ille, qui jubendi
Poetestatem late habuit
Ille invitatos excepit.
Annuli divisi
Sunt in symposio.
Aedes resonabant
Sublimes, et cornu curvum
Nobilem aestum obtulit
Libati liquoris.
Nec diu erat
Antequam iterum minister
Eos moneret vota nuncupare,
Post crapulas
Qui expergiscerent.
Istum inferni spiritus
Difficulter
Ordinem rerum sustinuit,
Qui in tenebris habitat,
Quod die quolibet
Jubilis audiret
Echoantem aulam.
Ibi fuit cithara,
Sonuit suavem cantum.
Poetae recitarunt
Qui novere
Origines hominum
E longinquo deductas.
Illi canebant omnipotentis
Terrae creationem:
Pulchre ornatos campos
Quos aqua irrigat:
Positos cursu celeres
Solem et lunam
Jubare lucem dantes
Terricolis:
Et vestita
Terrae gremia
Arboribus et herbis:
Vitam insuper inditam
Cuique generi,
Quod vivum movet.
Sic humanum genus
In deliciis vixit
Beatum,
Donec unus incepit
Scelera patrare
Inimicus in inferno:
Fuit ille ferox spiritus
Grendel vocatus.
Multorum milliarium
Deserta tenet
Paludes et munitiones
Quintuplices.
Terram infelix
Homo incoluit,
Ex quo illum creator
Ejecerat.
In Caini genere
Caedem ultus est
Dominus, propterea quod
Ille Abelem interfecerat.
Non effugit
Istius (necis) poenam,
Sed eum procul
Pepulit Deus
Per multas nationes.
Ex eo ignoti
Omnes nati sunt
Jutae et Satyri
Et monstra;
Tales gigantes
Qui contra Deum pugnarunt.
Longo tempore
Ille iis mutuum retribuit.
Discessit (grendel) speculatum
Postquam nox occupaverat
Celsas aedes,
Quomodo fortes Dani
Post cerevisiae haustus
Sese haberent.
Invenit ibi intus
Heroum agmen
Dormire post symposium.
Curas nesciere
Attulit hominibus
Spectrum luem
Ferum et vorax
(Valde cito
Fiebat rabidum et furiosum)
Et in quiete sustulit
Triginta viros.
Inde post Discessit
Praedae inhians
Domesticas, redeundo
Cum caedivis manubiis,
Mansiones visitatum
Fuit circa octavam.
Primo mane
Grendelis numen
Irretivit mortales aperte.
Tunc fuit post epulas
Clamore suscitatus,
Magnus mane
Sonuit. Gloriosus Dominus,
Princeps antea laetus
Tristis sedit.
Pertulit cladem (fortes
Ministri dolorem sentierunt)
Postquam illi luis
Vestigia ostensa sunt.
Infamis spiritus
Erat id opus
Nimis durum foedum et longum,
Nec erat diu
Quin primum evenerit
Aliqua nocte
Post anteactam
Caedem, malum majus,
At nullum signum
Praeivit inimicitias.
Verum causa fuit
Nimium clara ejus rei
Facilis illi tum inventu
Cum ubicunque alias.
Amplissimus (princeps) prorupit
Arcescitus per conclavia,
Ubi illi significata fuit
Res dicta veris et
Claris indiciis
Aulae magistri,
Increpuit domesticos
Postquam procul et praeceps
Ab iis hostis elapsus esset,
Ita rexit,
Et late dominatus est;
Pugnavit unus contra omnes,
Donec vacua staret
Domorum felissima.
Fuit magnum intervallum,
Duodecem hiemum tempus,
Iram toleravit
Amicus Scyldingorum.
Mala quaevis
Gravissimorum dolorum
Ideo acciderunt
Mortalibus
Palam nota
Cantilenis tragicis.
Hoc Grendel fecit
Quum in Hrodgarum
Odium scelesto modo
Facinora et inimicitias
Multis annis
Continuo excitaverit.
Pacem noluit
Cum aliquo homime
Gentis Danicae.
Vitam caede procul abactam
Pecunia expiandam
Nulli hominum sperare licuit,
Nec justam satisfactionem
Pro amissis membris
.....misere
Persequebatur
Tenebrosa mors umbra
Senes et Juvenes
Oppressos et coactos.
Aeterna nocte tenuit (Grendel)
Tenebrosos montes.
Mortales nesciebant,
Unde salutem quaererent
Ex mundo exulantem.
Tam multa scelera
Hostis humani generis
Foedus solivagus
Saepe commisit.
Societatis scelestae
Custos incolit
Suas lucidas domus
Nigris noctibus,
Ne inde ille si
Ad thronum sistere cogeretur
Irato coram domino
Sua flagitia nota fiant.
Hoc fuit damnum ingens
Amico Scyldingorum
Animo fracto.
Saepe ille convocavit
Principes ad consulendum,
(Concilium habitum fuit)
Quid fortibus viris
Salutare in primis esset
Contra inopinatos terrores
Suscipiendum.
Tandem vota fecerunt
Ad deorum tentoria
Martem supplicibus
Verbis orarunt
Quod eos spiritus bonus
Successu augeret
Contra publica damna.
Talis erat tunc
Gentilium mos.
Helam adorabant
Animo et mente.
Creatorem ignorabant
Factorum judicem,
Nec cognoverunt illi
Dominum Deum.
Deum nec quomodo
Caelorum Rectorem
Laudare noverunt
Gloriae mactum.
Igitur opta iis, (qui coguntur
Propter fraudulenta scelera
Animam detrudere
In ignis sinum)
Solatium, ne exspectent
Diabolum adire.
Potius precare iis vicissim
Post mortis diem
Dominum quaerere,
Et in sinu patris
Pacem flagitare.
Sic tunc loquebatur sollicitus
Filius Halfdani
Continuo tristis. Non potuit
Heros prudens
Calamitatem avertere.
Fuit bellum
Nimis durum periculosum atque longum
Quod populum supervenit.
Inimicitiae sequebantur nequitiam crudelem,
Nocte malorum maxima.
Ea domo rescivit
Higelaci satrapa
Celeber inter Gothos
Grendelis facinora.
Ille fuit humani generis
Virtute praestantissimus
Istis diebus
Hujus aevi.
(Rex) Nobilis et Augustus
Jussit (satrapam) mare transire
Bonis instructum (viris);
Dixit, belli dux
Ultra cygnorum vias
Convenire vellet
Inclytum principem,
Nunc qui auxilii indigeret.
Mox itineri se
Fortes viri
E momento accinxere,
Qui illi cari erant.
Exacuerunt animo primum
Omen captando.
Princeps bonus
Gothicae gentis
Satellites elexerat,
Quos fortissimos
Invenire potuit.
Quindecem aliquot
Lignis mare petiit.
Rectorem constituit
Maris gnarum,
Fines terrae
Quam primum reliquendi erant.
Classis stetit in undis,
Cymba sub castello navis,
Duces parati
In proras ascenderunt.
Undas torquebat
Mare ad litus.
Alii portarunt
In sinum navis vacuum
Splendentes thesauros
Alii arma valde praetiosa
Virorum expedivere.
Viri in iter exoptatum
Lignis destinatis
Discesserunt tunc super mare.
Ventus propulit classem
Ventilabro sinuoso avi simillimam,
Donec circa aliquod tempus
Secundi diei
Ornatae prorae
Vadaverant.
Tunc navigantes
In terra aspexere
Fulvos clivos coruscare
Urbis turres,
Magna promontoria.
Tunc erat mare superatum
Itineris ad finem.
Inde sursum alacer
Aeolica gens
In terram ascendit.
Mari ligna tradiderunt viri,
Vela demiserunt,
Arma induebant,
Deo gratias egerunt,
Quod iis navigatio
Prospera obtigisset.
Tunc e muro vidi
Excubitor Scyldingorum,
Qui litus
Custodire debuit,
Ferri super foris
Splendidum clypeis
Exercitum valde alacrem.
Ille ignes angaros accendit
Animo sollicito,
Quinam homines essent.
Discessit tunc ad litus
Viam equitando
Minister Hrodgari.
Coram cohorte concussit
Validis hastam manibus;
Conceptis verbis quasivit:
Cujas estis vos!
Insidias struentes,
Loricati viri,
Qui sic quassatam carinam
Super humida strata
Ducendo venistis
Huc per mare?
Ego eo fine sedeo
Et custodiam teneo,
Ne regionem Danorum
Latronum ulli
Navali exercitu
Violare liceat.
Nullus exercitus talis
Venire ausus est
Naves habens.
Non vos veniam
Belli potentium
Bene noscitis
Nostratium datam.
Nunquam majorem vidi
Ducem super terra,
Quam est vester.
Quidam dicunt, acutioribus,
Nec id raro viros
Armis donasse
Neminem magis quam illum.
Ejus formae splendori
Aequalis vultus.
Nunc ego vestrum volo
Genus noscere
Antequam vos hinc
Extranei homines
In terram Danorum
Ulterius progrediamini.
Nunc vos procul dissiti
Oceano allati
Meam auditis
Simplicem opinionem:
Alacritas maxime expedit
Respondendi,
Unde vestrates
Advenerint.
Illi scuti honos
Respondit
Exercitus dux
Thesaurum eloquentiae a periendo:
Nos sumus cognatione
Gothici viri
Et Higelaci
Familiares ministri.
Fuit meus pater
Populis notus
Nobilis natalibus
Aegthiofus vocatus.
Fluxit hiemum multitudo
Antequam ille in viam se converteret
Senex ex mundo.
Eum bene recordabitur
Sapientum quivis
Late per orbem.
Nos fidis animis
Filium Haldani
Visitatum venimus.
Populum defensuri:
Fuisti nobis doctrina haud bonus.
Habemus ad illustrem
Magna negotia
Danorum principem.
Non debet
Occultum quid esse,
Quod suspicor te scire,
Si verum sit,
Quod nos certe
Dici audivimus;
Quod inter Scioldungos
Latrones, nescio qui
Diabolicis artibus patrarunt,
Tenebrosis noctibus
Sane per terrorem,
Improvisam nequitiam
Vim, et rapinam.
Ego Hrodgarum potero
Animo deliberato
Consilium docere,
Quomodo illi sapienti et bono
Hostem superare liceat,
Si hic forsan redire
Iterum praesumpserit.
Injuriae oportet
Satisfactionem comitem esse,
Et tunc querelarum aestus
Tranquillior fiet;
Donec tandem
Duro rerum ordine fuerit
Afflictio necessaria exhausta
Abinde manebit
Vicissim e vestigio
Aula felicissima,
Custos dixit,
Qui in specula sedit,
(Ministrum impavidum
Utrumque decet
Fortem scutiferum,
Caute instituere
Verba et actiones
Qui vult bene rem gerere.)
Ego id audio
Quod sitis amicum agmen
Principi Scyldingorum
Procul advectum, oblatum
Arma et apparatum.
Ego vobis dico:
Eodem ego quo con-
Cives mei odio flagramus
In hostes quoslibet.
Classem vestram
Recenti pice obductam
Nuda prope litora
Remis tenete
Donec olim secundabit aura
Per pelagi fluctus
Amicorum virorum
Ligna, tortis
Alis ad petalum.
Deus successum
Ejusmodi det tibi.
Utinam igitur fortuna cursum
Sancta prosperet.
Cessarunt tunc (advenae) procedere,
Classis quieta iacuit
Maris pertaesa in salo.
Sinuosae naves
Anchoris firmatae,
Pulchrae visu,
Superficie tota
Ornatae, auro
Fulgidae et aredentes: fortes
Pectore excubias agebant
Animo hostibus minace.
Milites festinarunt;
Nitebantur una,
Donec omnes instruxerint
Pulchras et auro coruscantes
Quoad cognoscere licuit.
Tales visae plurimis
Tericolis
Aedes sub coelo,
Ponti chara pignora.
Splendebat ille fulgor
Super regiones multas.
Suos deinde bellonae amicus,
Heroum
Decus docuit,
Quid oporteret
Perficere
Milites Quosdam
Proeliis adsuetos.
Demum addidit:
Opus est mihi invisere
Patrem omnipotentem
Cum caduceo.
Vos utinam habeam
Socios salvos.
Ego versus mare volo
Contra hostes firma
Custodia teneatur.
Stratum lapidibus politum
Viam monstravit
Viris una euntibus.
Bellica lorica splenduit
Curae adstricta manui
Annulo. Ferrum politum
Sonuit super arma,
Ubi in conclavia
Progressi cum
Stridore per portas
Eundo venerunt
Posuere maris pertaesi
Latos clypeos
Scutorum pluvia duri
Ad aulae parietem.
Inclinarunt se tunc versus sedilia;
Loricas concusserunt
Bellica fortium vestimenta.
Tela steterunt
Nautarum acuta
Collecta in unum
Fraxino superne glauca,
Acutus chalybs noxam
Minabaur armis.
Tunc splendidus heros
Athletas
Rogavit fortes.
Unde venistis
Muniti scutis,
Glaucis loricis,
Et trucibus galeis,
Telis multiplicibus?
Ego sum Hrodgari
Nuntius et procurator.
Non vidi ego
Exteros
Tam multos viros
Magis superbos.
Spero, quod vos
Neque ob superbiam
Nec propter scelera,
Sed ob gravia negotia
Hrodgarum visitetis.
Illi tunc animosus dux
Respondit:
Elata Aeolica gens
Verba repetiit
Fortis sub galea:
Nos sumus Higelaci
Domestici.
Beowulfus est meum nomen,
Cupio exponere
Edito Halfdano,
Illustri Regi
Meum negotium
Domino tuo,
Si ille nobis
Permittere velit,
Quod nobis ita eum divum
Salutare liceat
Wulfgarus regessit:
Ille erat gente Wendelicus,
Erat ejus animi
Multis nota
Fortitudo et prudentia:
Igitur amicum Danorum
Dominum Scyldingorum
Certiorem facere volo
Annulorum datorem
Quae tua sit petitio
Regi glorioso (oblata)
De tuo itinere;
Et te responsum
Illico docebo,
Quod divus mihi
Dare decreverit.
Avolavit (Wulfgarus) cito
Ubi Hrodgarus sedit
Senex et comam canus
Cum satraparum coetu.
Ivit animo fortis
Usque dum pone humeros staret
Danorum Domini:
Agnovit ille fidelem ministrum.
Wulfgarus alloquebatur
Amicum sibi agmen:
Nunc hic advenere
Ex longinquo, allati
Super maris
Vias Gothici viri.
Praefectum
Heroes
Beowulfum nominant.
Orant,
Quod illi domino
Cum te liceat
Verba conserere.
Ne tu illi deneges
Rogatus tuis
Responsis eum hilarare.
Hrodgare!
De bello parando
Si evenerit, cogita.
Vos satrapae considerate
Quid principi
Dignum sit, qui istos
Nobiles viros
Huc legavit.
Hrodgarus respondit
Protector Scyldingorum:
Ego eum nosco
Equitem esse.
Ejus pater fuit
Ecgtheous appellatus.
Illi desponsavit
Rex Gothorum
Unicam filiam.
Ejus filius unus
Nunc fortis hic venit
Visitatum fidos amicos.
Relatum est
Vectum pelago
Dona praetiosa
Gothorum ferentem
Grate accipienda
Trecentorum
Virorum robur
Suo sub imperio
Excelsum heroam habere.
Eum sanctum numen
In auxilium
Nobis misisse
Occidentalibus Danis,
Spem habo,
Contra grendelis terrores.
Ego huic principi
Pro ejus fortibus gestis
Opes offerram.
Invita (eum) illico
Domum (o: aulam) adire.
Sit amica cohors
Simul unita.
Dic illis insuper verbis
Quod exoptati veniant
Danorum populo.
Jussus haud moratur.
Tibi jussit nuntiari
Victorisuos dominus meus
Principi Orientalium Danorum
Quod noscat tuum nobile genus,
Et quod sibi
Super salis aestus
Fortia tu meditatus gesta
Huc gratus adveneris.
Nunc vobis licet
Ire cum vestro
Militari apparatu
Galeatis
Ad Hrodgarum videndum.
Sinite scuta bellica
Hic manere
Lignaque caedivi teli.
Quibus dictis,
Surrexit nauticus
Circum circa miles multus,
Minax virorum coetus.
Quidam ibi mansere
Sublimia tecta custoditum,
Ita eos Heros jussit.
Strenue ibant una
Quos minister (Wulfgar) duxit
Sub palatii tecta
Fortis galea munitus,
Quam capiti imposuerat.
Beowulfus loquebatur
In eo lorica
Splenduit arte retiformis
Perfecta opere:
Liber curis esto
Hrodgare. Saluto te ego
Higelaci minister
Et familaris vasallus.
Gloriosa ego
Multa gessi
In juventute.
Fiebat mihi Grendelis concio (bellum)
In mea patria
Sat nota.
Narrarunt navigantes
Quod misera staret
Domus optimis
Viris quibusvis
Vacua et inutilis,
Postquam Hesperi jubar
Sub coeli arcu
Occultum fiebat.
Tunc me docebat
Gens mea
Olim felicissimum
Sagacibus viris
Rex Hrodgare,
Quod te visitarem,
Siquidem vires
Mea notae erant.
Ipse apparui,
Ubi per insidias veni
Decoloratus, ab hostibus.
Ibi quinque constrixi
Facile Jutis editos
Et in undas dejeci.
Vestri grati auxilii
Valde necessarii
Sustinui caediosos
Ventorum impetus
Damnum quaerens
Magno periculo.
Et nunc in Grendelem,
In miseros
Solus exercebo
Judicium in Thyrsos.
Ego te nunc
Domine serene Danorum
Orare volo,
Te tutorem Scyldingorum
Una prece
Ne mihi deneges
Mavortiis asylum
Hospitale viris
Siquidem a remotis locis adeo veni.
Ut possim
Inter meorum
Satellitum phalanges
Fortiaque agmina
Palatium tueri.
Auditu enim percepi,
Quod miseria
Ob defectum custodiae
Militaris acciderit.
Auguror etenim,
Ita mihi Higelacus sit
Meus dominus
Animo propitius,
Quod gladium feram
Et latum clypeum
Flava margine, in bella,
Et impetu
Dejiciam hostes,
Et vita privem
Flagitiosa nebulones:
Ibi tradentur
Domini judicio,
Quos mors abstulerit.
Spero velit (dominus)
Si valeat,
In pugnae loco
Viros Gothos
Viribus augere impavidos,
Ut saepe fecit.
Virtute insignium virorum
Nunc tibi meorum opus est.
Strage grassando
Si me habere velit
Cruore imbuta
Et me tollat libitina:
Humo caesorum corpora
Sepelire memento.
Auge viator
Illacrymabili
Limitatam planitiem ligustro.
Non tu circa meum debes
Corpus silicernio
Diu lugere.
Fac Higelacum certiorem:
Da mihi bellica mea
Arma, apparatus optima,
Quae pectus meum protexere
Indumentorum praestantissima;
Ea sunt spoliorum reliquiae
Welandi opus,
Ibit perditum: ita fiet.
Hrdogarus regessit
Tutor Scyldingorum:
Antequam pugnas iniisti
Amice mi Beowulfe
Et cum caduceo
Nos visitasti,
Percussit tuum patrem
Bellum maximum.
Cogebatur ultimum
Dedere se
Wilfingis
Ne illum teligera gens
Terrore belli
Teneret.
Inde petiit
Meridionales Danos
Trans pelagi strata.
Honos Scyldingorum
Tunc ego alacrem rexi
Populum Danorum,
Et in juventutue
Tenui gemmarum divitem
Thesauro urbem heroum.
Tunc Heregar obierat
Meus senior frater
Demortui
Filius Halfdani.
Felicior fuit quam ego,
Ex quo inimicitiarum
Veniam pecunia redimerat.
Misi Wylfingis
Super fluctuum dorsa
Omnem thesaurum
Quo me jurejurando strinxit.
Dolor est mihi narraturo
Mente mea repostus
Alicui hominum,
Quale meo grendel excitaverit
Damnum lari
Praemeditato odio,
Et praecipite nequitia.
Mea est domus populosa
Caesorum congerie imminuta,
Qui amovebantur
Grendelis ira.
Deus avertet
Injuste me accusatum
Delictorum, desperare.
Nimium saepe minabantur
Cerevisia ebrii
Ad pocula
Heroes,
Quod in cervisiaria aede
Expectare vellent
Grendelis numen
Horrenda acie.
Inde fuit haec hydromelis aula
Tempore matutino
Familiae infelicis cruore tincta.
Tunc isto die apparuerunt
Omnia scamna
Sanguine perfusa,
Aula illorum sanguine madida.
Possedi fidos eo pauciores
Aestimabiles virtute,
Quos libitina sustulit.
Sedite in symposio
Et in aula medi:
Accumbite viri fortes,
Ita vestros animos acuentes.
Tunc fuere pro Gothicis viris
Omnibus una
In aede cerevisiaria
Scamna evacuata.
Ibi valde animosi
Sessum ibant
Catervatim omnes.
Viri obliti sunt tenere
Manibus, quae gessere
Siccata pocula.
Pocillator praebuit potum.
Poetae interim cecinere
Hilares in palatio.
Ibi erant animosae jubila
Nobilitatis numerosae
Danicae et Aeolicae.
This LTM web-edition © 2008-2013 Claude Pavur of Saint Louis University.
